Tarwe
Tarwe is naast mais, een van de meest verbouwde voedingsgewassen. De meeste tarwe wordt verbouwd in China, India, Verenigde Staten, Rusland, Duitsland en Frankrijk. In Nederland wordt ook tarwe geteeld, maar dit is voor een groot deel bestemd als veevoer. De tarwe die wij gebruiken voor onze vlokken komt voornamelijk uit Duitsland.
We maken verschil tussen zomertarwe en wintertarwe. Zomertarwe wordt gezaaid in het voorjaar. wintertarwe in de herfst. Zomertarwe heeft een betere bakkwaliteit. De oogst van beiden is meestal in augustus of september. In Europa wordt tarwe met machines gezaaid en geoogst. In ontwikkelingslanden, zoals in India, gebeurt dat nog met de hand.
Jetse op bezoek bij een van onze biologische graanboeren
Al onze vlokken worden gemaakt van de hele graankorrel. Volkoren granen hebben diverse gezondheidsaspecten. Ze bevatten koolydraten, eiwit, vezels, vitamine B1, vitamine B2, vitamine B6, vitamine E en mineralen als ijzer, calcium, fosfor, kalium, magnesium en zink. Daarnaast bevatten ze veel vezels. Er is sterke wetenschappelijke onderbouwing voor het gunstige effect van volkoren producten op de gezondheid. Er is overtuigend aangetoond dat het eten van volkoren producten het risico op hart- en vaatziekten verkleint. Verder hangt het eten van volkoren producten en vezels samen met een lager risico op diabetes type 2 en darmkanker.
Glutenintolerantie en tarweallergie
Tarwe bevat gluten. Mensen met de aandoening coeliakie, ook wel glutenintolerantie genoemd, moeten gluten en dus tarwe vermijden. Producten met tarwe zijn ook nog niet geschikt voor kinderen jonger dan 6 maanden vanwege de gluten. Naast glutenintolerantie bestaat er ook tarweallergie, dit is een zeer weinig voorkomende allergie.
Tarweallergie wordt wel eens verward met glutenintolerantie. Maar het zijn hele andere aandoeningen. Coeliakie is namelijk een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem na het eten van gluten eigen lichaamscellen aanvalt in de dunne darm. Bij een allergie valt het afweersysteem bepaalde eiwitten uit de voeding aan, en niet de eigen cellen. In het geval van tarweallergie valt het afweersysteem dus eiwitten uit tarwe aan. In beide gevallen is een arts nodig om de diagnose te stellen.
